Powszechność występowania opryszczki sprawia, że nierzadko bywa lekceważona. Może objawiać się w okolicach ust czy narządów intymnych. W niektórych przypadkach przez wiele lat nie daje żadnych symptomów. Nieleczenie opryszczki może powodować wiele poważnych powikłań. Przedstawiamy, czym jest opryszczka, a także co ją powoduje i jak można ją skutecznie leczyć.
Czym jest opryszczka?
Opryszczka jest charakterystyczną zmianą skórną, która nie występuje wyłącznie w obrębie ust, może być zlokalizowana także w innych częściach ciała Z opryszczką mogą zmagać się osoby w różnym wieku. Szczególnie często objawia się u kobiet w ciąży i osób starszych ze względu na osłabione działanie układu odpornościowego. Jest chorobą zakaźną i dotyka od 80 do 90% społeczeństwa. W marginalnych przypadkach może być powodem występowania bardzo groźnych powikłań, wśród nich znajdują się:
- wtórne zakażenie bakteryjne i grzybicze miejsc dotkniętych zmianami,
- zapalenie układu nerwowego,
- zapalenie wątroby,
- opryszczkowe zapalenie mózgu,
- zapalenie siatkówki i rogówki,
- zapalenie rdzenia kręgowego,
- trwałe uszkodzenie wzroku.
W przypadku kobiet w ciąży, które zakaziły się opryszczką w tym okresie, występuje ryzyko zakażenia płodu.
Wirus opryszczki przenosi się wyłącznie poprzez kontakt z osobą chorą. Po zakażeniu, pomimo wyleczenia objawów, pacjent nadal pozostaje nosicielem opryszczki. Wówczas dochodzi do uaktywnienia choroby w trakcie spadków odporności, m.in. podczas przeziębienia czy grypy. Nierzadko stanowi także następstwo innych chorób autoimmunologicznych, np. łuszczycy, nadczynność lub niedoczynność tarczycy.
Przyczyny rozwoju opryszczki
Zmiany na skórze w formie opryszczki są wywoływane przez wirus opryszczki – (Herpes simplex virus – HSV). Rozróżnione są dwa typy wirusa opryszki: HSV-1 (opryszczka alfa 1) i HSV-2 (opryszczki alfa 2). Po zakażeniu się opryszczką, nawet leczenie objawów nie jest w stanie całkowicie zlikwidować wirusa. Pozostaje w stanie uśpienia. Wirus opryszczki przedostaje się do organizmu poprzez błonę śluzową lub uszkodzenie skóry. Opryszczka odnotowywana jest w neuronach czuciowych w postaci utajonej, jednak osłabienie funkcjonowania układu odpornościowego sprzyja namnożeniu wirusa.
Reaktywacja wirusa opryszczki może nastąpić na skutek przewlekłego stresu, nadmiernego wysiłku fizycznego czy niedożywienia. Równolegle może być to także spowodowane poprzez obecność innych chorób zakaźnych, które osłabiają organizm. Wśród innych powodów rozwoju opryszczki odnotowuje się również zbyt długie kąpiele słoneczne, wyziębienie, przemęczenie. U kobiet opryszczka intensywnie rozwija się w okresie ciąży i w trakcie menstruacji.
Jak przebiega leczenie opryszczki?
Wirus opryszczki znajduje się w komórkach nerwów i nie została opracowana metoda jego skutecznego wyleczenia. Równolegle nie ma także farmaceutyków, które mogłyby zapobiec nawrotowi choroby. Leczenie opryszczki opiera się bezpośrednio na zwalczaniu objawów. Kluczowe jest, aby lek na opryszczkę został przyjęty jak najszybciej, aby skrócić czas występowania symptomów choroby i zapobiec dalszemu namnażania choroby.
W leczeniu opryszczki zastosowanie znajdują leki przeciwwirusowe: acyklowir, famcyklowir, walacyklowir. Blokują występowanie dalszych objawów opryszczki. Jednocześnie zmniejszają dolegliwości bólowe występujące przy zmianach skórnych i skracają czas gojenia ran. O rodzaju zastosowanego leku, częstotliwości przyjmowania i długości rekomendowanej terapii powinien zadecydować lekarz. Leki mogą występować w formie tabletek, maści i kremów. Dużą skuteczność posiada ledoterapia oparta na wykorzystaniu światła widzialnego.
artykuł partnera
